Twee clowns hebben voor mensen met dementie, en kinderen in gezinsopvang opgetreden
Wij hebben als clownsduo opgetreden o.a.in verpleeghuizen in de buurt. Er is bijna geen activiteitenbudget in verschillende instellingen heb ik gemerkt. En er zijn weinig mogelijkheden voor vermaak en contact voor mensen met dementie. Contact met deze doelgroep vereist een speciale aanpak en wij kunnen die geven. Daarom heb ik veel moeite gedaan om ondanks corona, griepgolf etc bezoeken te realiseren. Vele apps en mails zijn verstuurd, vanwege geregel, (last minute) afzeggingen, ziekte of anders. Dock kon uiteindelijk de eigen bijdrage toch niet opbrengen en de Bogt durft nog steeds niet vanwege corona. Gelukkig heb ik twee andere speelplekken gevonden: de Boeg en Makroon.
Ons bezoek was meestal in de gezamenlijke huiskamers bij ongeveer 8 mensen. Sommige bewoners hadden een rustige, subtiele benadering nodig en anderen keken liever eerst wat toe. Al improviserend ontstonden er mooie situaties en de meest bijzondere liedjes. Het was prachtig om te zien hoe de bewoners konden "ontwaken" en er helemaal in mee konden gaan. Een mevrouw zong over haar mamma, die ver weg was, over de zee. En elke zin werd in koor door alle aanwezigen in de huiskamer herhaald. Mevrouw was in tranen,maar vol overgave bleef ze zingen (met een knuffel in de armen). Ontroerend. Veel mensen kunnen goed zingend rijmen: U bent bekend, op reis in de tent, en met een vent... Dat gaf ook hilarische momenten en reacties onderling. Liedjes met hun naam deden het goed, al dan niet begeleid door een theelepel tegen een glas of een koektrommel orkest die we zelf samenstelden. We deden verdwijntrucs of gingen jongleren. We hebben een deel met een gymles mee gedaan. Toen wij, de clowns, met grote gebaren een pizza moesten maken, zat er een paar dames bij die tot tranen toe zat te lachen.
We kregen van begeleiders te horen dat het wonderlijk is hoe we de mensen weten te raken en in beweging te krijgen. Ook waren er wel mensen die ons zagen en tegen ons zeiden (terwijl ze een wegwuif gebaar maakten) : ik ben daar niet zo van. En dan bedoelden ze de clowns. Maar als we weer weg gingen, lieten ze nog wel even weten hoe leuk ze het vonden.
De zorg was onder de indruk: "Dit is wat deze mensen nodig hebben", werd er gezegd en: "De bewoners zoeken contact ook met elkaar" en: "Jullie hadden ze allemaal" en: "Kunnen jullie niet vaker komen?"
Bij HVO querido was het koningsdag en wij speelden voor opvangkinderen op een feestelijk ingericht pleintje. Deze dag had ik een andere clown mee als maatje. Er was een leuke interactie tussen de kinderen en de clowns op een speelse manier. Een meisje wilde maar dat we weggingen en duwde ons. Steeds kwam ze weer naar ons toe, blijkbaar was er behoefte aan contact. Eind van het liedje, toen we weg gingen zei ze toch dat we lief waren. Ze heeft de aandacht gehad die ze wilde, ze werd gehoord en gezien. Daar zijn de clowns goed in.
Ik blijf mijn best te doen om dit soort bezoeken te realiseren, omdat het hard nodig is.
Kijk eens wat u kan doen voor ouderen met dementie!